mevlana

“Sen benim; Yaradan'dan ötürü yaradılanı sevişim, Bir adım gelene on adım gidişimsin... Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin. Sen benim; yalandan ve sahteden kaçışım, Riyadan bıkışım, gerçeği arayışımsın... Ve nihayet doğrunun tadına varışımsın. Sen benim; haksızlığa ve zulme baş kaldırışım, Mazluma kucak açışım, zalime düşmanca bakışımsın... Ve mağdurdan yana tavır alışımsın. Sen benim; bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim, Azla

Bir zat varmış sözü geçen ilmi güvenilir, yanında yetiştirdiği öğrencilerine verdiği bütün derslerin sonunda mutlaka, güven, inanç, hak ve hukuk konularını anlatmadan dersi kapatmazmış, Verdiği öğütlerinde birinde hakkından fazla ileri gitmeyin sözcükleri öğrencilerinin akıllarında yer etmiş ve bütün öğrencileri hak konusunda özellikle imtina ederlermiş. Bir gün bir testiyi anlatmış göstermiş ve

Olumlu da olsa olumsuz da olsa aslında duygular nefse egoya hizmet eder...! Hele hele duyguları kontrol edemiyorsak her daim hayat bizi bir o duvara savurur bir bu duvara… Dengede ve nötr de kalmamıza engel olur..Hayat her daim pembe kelebeklerle sevgi pıtırcıkları ile dolu olmadığı gibi olumsuzlukla da dolu değildir…! Her yaşanan duygusal an bizi bir şeye taraf olmamızı sağlar. Evladına duyduğun aşırı sevgi dahi zarar verebilir… Ya da tutku ile sevdiğin eşin ya da bir türlü

Biz düşündüklerimizin, söylediklerimizin, hissettiklerimizin ve yaptıklarımızın toplamıyız...! Toplamda ya da gidiş yolunda bir hata varsa hayat bizi bazen çarpar bazen böler bazen de çıkarır… Sonuç ne çıkarsa çıksın hep doğrudur aslında… Her kişide her toplam aynı sonucu vermese de hep doğrudur çıkan sonuç ilim sahibince… Ama biz bir türlü kabule geçemeyiz nedense… Sonuçtan

‘’ Ayna kişinin kalbidir. Kişi ancak kalbine bakmayı öğrendiğinde , kendini tanımaya başlar.’’ MEVLANA Bizler içinde bulunduğumuz yaşam yolculuğumuzda gelişmemiz , büyümemiz için , hayrımıza olan ve bizim gelişimimize hizmet etmek için Yaradan tarafından önümüze konulmuş çeşitli engellerle karşılaşırız . Yüksek benliğimizi keşfetmek , içe doğru derinleşmek yani bu içsel yolculuğumuzda bize ışık tutan

Tasavvuf insanın kendi içine yaptığı yolculuktur. Dinin zahir yüzünden başka, bir de insanoğlunu kemale eriştirmek, sağlam ve yıkılmaz bir iç hayatı kazandırmak için riyâzat(nefisle mücadele, nefsi kırma), mücahede(nefsin arzularına direnme, cehd ve gayret etme), tasfiye(saflaştırma, temizleme), hâlini ıslah potası içinde temizleme ve pişirme tarafı vardır. Ben ahlak sahibiyim demekle cehil ve gaflet (Hakkı unutmak) cehennemlerinden kurtulmak

Ney, müzik aletleri içerisinde insan sesine en yakın sesi veren müzik aleti olarak bilinir. Tasavvuf anlayışında ise Ney insanın aşamalardan geçerek İnsan-ı Kamil olma yolundaki yolculuğunu anlatır. İnsanlar hatalarla ve günahlarla doludur, yani doğru yolda değillerdir. Ney kamışı da insan gibi doğru değildir eğridir hataları vardır. Tasavvuf anlayışında İnsan-ı Kamil olabilmek için insan acılar çekmeli bu dünyadan vazgeçmelidir. Kalbindeki dünya

MEVLEVİLİK NEDİR? Mevlevilik (Mevleviyye, Osmanlıca مولويه) büyük ve ünlü sufi tarikatlarından biri. Adını kurucusu Sultan Veled’in babası ve tarikatın ilkelerini oluşturan Mevlana Celaleddin Rumi’den (Mevlana) alır. Tarihi Bir tarikat kurmamış olsa da bunun temellerini attı. Dostlarıyla birlikte sohbet toplantıları düzenler, bu toplantılarda dini konuşmalar yapılır, müzik dinlenir, sema yapılır ve zikredilirdi. Zamanla Mevlana’nın fikirleri yayıldı

Mevlana Halidi Bağdadi hazretileri Abdullahi dehlevi hazretlerine intisap edince Alim olduğunu (Hemde o dönemde emsali bulunmayacak derinlikte bir alim olduğunu) söylemedi. Dehlevi hazretleri de hiçbir şey sormadı. Yanındakilere “Dergahta hangi işte açık var” diye sordu. Ona “Dergahta su sıkıntımız var, bir sakacı olsaydı iyi olurdu” dediler. Bunun üzerine Dehlevi hazretleri ona dergaha su taşıma vazifesi verdi. O da bu şekilde su taşımaya başladı.

Küçülmeden büyüyemezsin. Küçücük minicik bir zerre olduğunu bilmezsen, büyüdüğünü sadece zannedersin. Etrafına bir bak, bir düşün herşeyin önce bir çekirdek olduğunu, sonra yavaş yavaş gelişimini tamamladığını hatırla. Bu döngü canlı tabiatı için değişmez bir kuraldır. Kalbinin derinliklerindeki o engin denize ulaşabilmek için önce küçük minicik bir su damlası

Hiç bir şey göründüğü gibi değildir, kimseyi dinlemeden, anlamadan karar vermeylim.

- Bir Gül Kadar Güzel Ol; Ama Dikeni Kadar Zalim Olma. Birine Öyle Bir Söz Söyle Ki, Ya Yaşat Ya Da Öldür; Ama Asla Yaralı Bırakma. - Ey İnsan Kaf Dağı Kadar Yüksekte Olsanda, Kefene Sığacak Kadar Küçüksün. Unutma ...Herşeyin Bir Hesabı Var Üzdüğün Kadar Üzülürsün. - Hüzün Taze Tutar Aşk Yarasını. Yaramdan Da Hoşum, Yârimden De... - Hak Yolunda Ilerlemek Yürek Işidir, Akıl Işi Değil.

“Hiç Olmak” kendini değersiz hissetmek değildir. Tam tersine içindeki zenginlikleri keşfedip, bedenli kimliğinin özüne göre bilgisinin hiçliğini fark etmektir. Bunu anlayan varlık küçüklüğünü anlar. Varlığın tekamül seviyesine göre gösterdiği dirayet, özveri, sadakat gibi düşünceler artık onunla bir olmaya başlar. Yalnızlık duygusu şuur sahasını kaplar. Çokluğun içindeki yalnızlıktır

Su gibi özel, su gibi güzel, su gibi faydalı, su gibi lüzumlu ve su gibi bitmez-tükenmez olduğunu da unutma. Su gibi sakin olabileceğin gibi, su gibi de “kıyametler” koparıcı olabileceğini unutma… Unutma; Senin işin rahmet olmak, afet değil! Vadiler varken önünde ve ovalar varken, yayılabileceğin; Küçük ırmaklara ayırabiliyorsan kendini ve bardaklara bölebiliyorsan, hayat verirsin çevrene. Ve yaşayabilirsin dünya dönmesine

Duyduğum, dokunduğum, gördüğüm, tattığım, kokladığım için var bu dünya..Farkında olduğum için.. Kendim yazdım, kendim oynadım en başından beri..O yüzden ki bir dünya yarattım, roller verdim sahnedekilere..Sevdim; sevgilim, paylaştım; dostum dedim..En derinimde hissettim;annem, kızdım da kıyamadım; babam dedim. Geçer dediklerimi geçirdim..Biter dediklerimi bitirdim..Nefret ettiklerimi sildim, geçtim..Gün oldu; silkindim, yeter dedim..Geride